zondag 13 september 2015

Green Smoothie - Raapsteeltjes mango passievrucht kiwi

Als ik aan raapsteeltjes denk moet ik altijd aan het sprookje repelsteeltje denken. Ik weet niet waarom maar dan moet ik altijd een beetje lachen. Sta ik daar weer bij de groenteboer te gniffelen. Anyways, wanneer je dagelijks groene smoothies drinkt, is het belangrijk om voldoende variatie aan te brengen in de bladgroentes. Nu zijn raapsteeltjes weer volop aanwezig en daar maak ik graag gebruik van. Wat bovendien handig is, is dat ze vaak als bosjes worden verkocht. En 1 bosje is precies voldoende voor een smoothie.















Green Smoothie - Raapsteeltjes mango passievrucht kiwi
750 ml water
1 bosje raapsteeltjes
1 rijpe mango
2 kiwi's
1 passievrucht

Doe het water in de blender. Snijd de onderste takjes van het bosje en was de blaadjes. Schil de mango en snijd het vruchtvlees van de pit. Schil de kiwi's en snijdt ze in stukken. Halveer de passievrucht en lepel het vruchtvlees uit de schil.
Doe alles in de blender en blend alles fijn.
Een passievolle dag gewenst!

Gluten free - pancakes

Even geen gluten meer. Makkelijker gezegd dan gedaan? Nee hoor, het vereist wellicht wat anders inkopen en bereiden maar er zijn voldoende alternatieven. Pannenkoeken zonder gluten. Het kan, je vervangt het meel door kokosmeel. Verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkels.
Kokosmeel is 100% plantaardig en bevat dus geen gluten. Wel veel vezels en maar liefst 8 soorten eiwitten. Gebruik daarom ook voldoende vocht om te vermijden dat je deeg droog en korrelig wordt. Als vervanger voor melk, gebruik ik kokosmelk.




















Wat heb je nodig?
6 eieren
70 gram kokosmeel
120 ml kokosmelk
40 gram honing
40 gram kokosvet
snufje kaneel

Als decoratie
verse frambozen
schijfjes banaan
honing
kaneel

Bereiding
Weeg vooraf alles netjes af zodat je meteen aan de slag kunt met het beslag. Klop de eieren met de kokosmelk en honing tot een romige massa. Voeg het kokosvet toe tot alles goed vermengd is. Als laatste strooi je er geleidelijk het meel bij. Als laatste de kaneel. Blijf mixen tot alle korreltjes weg zijn.
Verhit een koekenpan met een klontje kokosboter. Je kunt afhankelijk van de grootte van de pan 3 tot 4 kleine pannenkoekjes bakken. Door het kokosmeel, breken ze snel dus maak ze niet groter dan pakweg 10 centimeter doorsnede.
Bak ze op laag vuur zodat ze niet snel verbranden en toch gaar worden.
Als beide kanten mooi bruin zijn, haal ze uit de pan en decoreer ze met het verse fruit. Indien gewenst kun je er nog wat honing en of kaneel over sprenkelen.
Bon appétit!


Food inspiration the new way...

Daar zijn we dan eindelijk weer... Na een erg bewogen jaar eindelijk weer ruimte in mijn hoofd om weer aan de slag te gaan.
En net zoals de vorige keer was het mijn lichaam dat om aandacht schreeuwde. Een oprecht dankuwel.
Zo ben ik ondertussen weer twee maanden goed voor mezelf aan het zorgen. De dagelijkse green smoothies zijn terug. Haleluja!
Heb de gluten ook weer uit mijn dieet gegooid en zo langzaam maar zeker kom ik weer boven water. Ik merk meteen wat dit voor mijn gestel doet.
Meer energie.
Ik word vroeger en uitgeruster wakker.
En mijn honger naar inspiratie is niet te stuiten. Zo heb ik net als zovelen afgelopen tijd een lichtelijke verslaving ontwikkeld voor Netflix. Ik zal je de details besparen maar ik heb aardig wat series bekeken. Als een serie dan afgelopen is, dan val ik in een groot donker gat. Ik mis de karakters en kan niet wachten tot een nieuw seizoen beschikbaar is.
Dus ik op zoek naar documentaires.... en welteverstaan, food documentaires.... oh boy en wat ik heb gevonden.
De eerste: Chef's table. Zes chefkoks uit de lijst van 50 beste restaurants van de wereld, worden gevolgd in hun dagelijkse leven. Ze kunnen koken, uiteraard en hoe, maar wat vooral zo intrigerend is, is hun drijfveer, het waarom-ze-doen-wat-ze-doen.  Hun overtuiging, hun passie, hun wil, hun emoties....Mijn favoriet, Francis Mallmann.

Francis Mallmann














Een Zuid-Amerikaanse chefkok die wel van een vuurtje stoken houdt. Ik zou bijna accuut mijn niet-vlees-eten aan de kant schuiven. Zo puur, zo terug naar de essentie. Jammer dat ik slechts een ienieminie tuintje heb, anders zou ik meteen een diepe kuil graven en gaan stoken. En denk niet dat mijn buren het op prijs zouden stellen.... De hele romantiek er ook om heen, prachtig.
Dan de Ted Talk van Jamie Oliver in de serie: Iets om op te kauwen van Ted Talks, over het belang dat onze kinderen weer leren over voedsel. Shocking echt maar zo belangrijk.
En na het kijken van zo'n serie zit ik zowat te stuiteren om in actie te komen. So here we go....